Lyrics& Chords of 40 Stopni by Emblemat, 2.6K times played by 367 listeners - get pdf, listen similarProfesor Hristo Memerski – to naukowiec, genetyk i autor kilkudziesięciu książek, który ze swoimi wykładami odwiedził 200 uniwersytetów w 63 twierdzi, że ludzie wbijają sobie gwóźdź do trumny, jedząc starzeniu się…Schorowana starość nie jest stanem naturalnym. Według wielu naukowców jest wywoływana przez nasze niewłaściwe zachowania żywieniowe. 70% ludzi na świecie umiera z powodu niedożywienia. Dna moczanowa, cukrzyca, wrzody, zawał serca, udar, różne nowotwory to współczesne plagi spowalniające starzenieWystarczy postępować zgodnie z prostymi zasadami jedzenia, które które spowalniają proces starzenia, a jednocześnie uwalniają od chorób wieku starczego.„Zidentyfikowałem kilka produktów, które spowalniają ten proces. Najważniejsze z nich to:warzywa;owoce;jogurt;mleko;wino;Tak, wino, ale dobre i w małych ilościach! We Francji tradycją jest podlewanie mięsa podczas duszenia winem. Dlatego Jean żyje 10 lat dłużej niż John mglisty pierwszym miejscu stawiam jogurt naturalny, sfermentowany na świeżym mleku. Jogurty z mleka w proszku, czy pasteryzowanego z dodatkiem drożdży i bakterii nie mają właściwości naturalny to pokarm, który jest najłatwiej przyswajany przez organizm. Zapobiega rakowi żołądka i jelita grubego, zatrzymuje rozwój skuteczny sposób na oczyszczenie i utratę wagi:Do 500 g naturalnego jogurtu dodaj: 1 łyżka miodu, 1 łyżka octu jabłkowego, 1 łyżeczka cynamonu, 40 kropli nalewki 30% być różnorodny i urozmaicony dodatkami. Możesz dodać jagody, maliny, orzechy włoskie, banany. Dodatków nie może być więcej niż jedna pyszny posiłek można zjeść na śniadanie i zjesz 2 łyżki takiego posiłku co 2 godziny i przez 20 dni zauważysz, że Twoja talia stała się cieńsza, lśniące włosy, zyskałeś witalność, a ciału nic nie witaminy dla urodyCudowne witaminy kosmetyczne znajdują się w marchewce i sałatce z czosnkiem. Przeprowadziłem eksperyment, który dowodzi magicznych właściwości czosnku. Do jednej szklanki wlałem wodę z 80 patogenami, a do drugiej, postawionej obok, czosnek. Po kilku godzinach nie pozostały żadne zarazki. Czosnek zniszczył je na odległość!Propolis ma podobne właściwości. On zabija wirusy grypy, zwalcza zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego, dysbiozę, jest doskonałym lekiem Wystarczy dodać 20-30 kropli propolisu do 50 ml wody i pić 2 razy włosy, paznokcie, skóra: równomiernie wymieszaj w szklanej misce części miodu, posiekanych orzechów włoskich, suszonych moreli, rodzynek i cytryny, jedz 3 łyżki pokarmowaNa całym świecie powstało ponad 200 chemicznych substancji, które nadają produktom przyjemny zapach i wygląd produktu. Jest naukowo udowodnione, że te substancje w skoncentrowanej formie mogą prowadzić do produkty, czytaj uważnie etykiety najmniejszym drukiem, ponieważ tam są wymienione szkodliwe Dodatki syntetyczne – azotan sodu i azotyn sodu – są jednymi z najczęstszych zabójców młodości i do przedłużenia świeżości mięsa i zapobiegania rozwojowi butulizmu rakowego. Są obficie dodawane do wędlin, kiełbas, boczku, konserwowanych Bardzo niebezpieczne środki konserwujące obejmują butylan, hydroksytoluen i butylan hydroksyanizol. Ich stosowanie zapobiega goryczy olejowej podczas smażenia frytek czy produkcji do gotowych ciast, gumy do żucia, makaronów, aby przedłużyć świeżość i trwałość. Zaznaczam, że są to produkty, które najbardziej kochają dzieci. Substancje te przyczyniają się do rozwoju raka i Równie niebezpieczne dla dzieci są gotowe soki. Do ich produkcji wykorzystuje się bromowy olej roślinny, który chroni napoje cytrusowe przed osadami i oddzielaniem wody od koncentratu soku. Ten olej jest trujący, więc pij tylko świeży gwoździe do wieka trumnyNa początku XX wieku ludzie konsumowali 5 razy mniej cukru niż teraz. Cukier jest białą śmiercią dla ludzi. Szkodzi sercu, płucom, nerkom i żołądkowi. Na zawsze zapomnij o słodzonych napojach ludzie cierpiący na nadciśnienie nawet nie podejrzewają, że główną przyczyną ich choroby jest spożywane dużych ilości niebezpieczne przekąski to popcorn z kuchenki mikrofalowej i solone na długowiecznośćNie spożywaj więcej kalorii niż jabłka wodę (zamrożoną i rozmrożoną), lub ciepłą przegotowaną i napary bierz chłodny w chłodnym, wywietrzonym weekendy na pieszych wędrówkach lub wycieczkach rowerowych 10-15 się niezawodnymi przyjaciółmi, raduj się, śmiej się, nie zrezygnuj z nie myśl ani nie mów, że się Bądź zdrowy!Źródła: 100 Gwoździ Do Mojej Trumny. Szpalowsky. 118 12 miejsc. Szpalowsky. 120 18 miejsc. Szpalowsky. 103 3 Życia. Szpalowsky. 102 6 miejsc. Szpalowsky. 113 6 Żyć Jimmi już będziesz dziś zdychał, twój diss lipa i ty cipaJakbyś pytał na ten diss sam dał bit mi Me?HowTo jest jak beef PiHa przez Pe przejebanyPewnie jak Pe w mailu powiesz mi, że nie czujesz się przegranyPrawda boli typie moją płytęŚciągnęło 10 tysi Eldo pchnął koło tysia z twoim feat'emTy mensa w końcu skojarzŻe na Kodeksie byłeś, bo wygrałeś ten sam konkurs, co jaMagiera wiedział, że trzeba zremikować twój stary trackBo nowy z podniety byś zjebałA mi Magiera dał bit, dziwkoJa zbieram hity, tobie nawet się nie zbiera na hitMoje dwa dissy miały 90 linii bez ściemnianiaAle twoje miały 70 bez śpiewaniaGdzie twoje podwójne, przyłóż się tu playaBo ja ładuję podwójnie jak kiedyś HeyahMówię Jimson to pizda, przykre strasznieŻe to w radiu brzmiałoby Jimson to pi jak z Sokołem, Jimmi znowu bzduryKto wpierdalał na JuNouDet rosół z kuryCo ty myślisz ja też grałem w Słupsku, prawdaChuj mnie obchodzi, że grałeś w Elblągu ważne, że już nie zagraszZ Gorzowem sobie żarty robiszZa mną tam są Jankez, Keyroll, Smark i JobiksSkumałem z tym poronieniemI to obraża moją matkę, nie wyczuło tego twoje psie powonienieKłam więcej, myślisz, że mnie to zaboliNie muszę kłamać, żeby cię rozpierdolićZa to ty masz ten kompleks tworzenia filmówKłamiesz jak chuj, by zwinąćPropsy za dissy bez filmówTwoje umrą, zginąTwój kompleks mnie tu ominąłKurwa ty masz filmowy kompleks jak MultikinoChciałeś odbić argumenty we łbie pusto na pewnoOdbiłeś je jak obraz weneckie lustro od zewnątrzMaciek masz tupet chujowyTwoje argumenty odbijam, jak ty szmato dupę kumplowiW Częstochowie masz grać znów koncertTeraz go spróbuj dać za forsę600 kilometrów byłem w Częstochowie, strzał w 10Byłem zobaczyć czy dla ciebie na scenie tam stał już komp, ejChciałem dać dla Hirka brawo tępakuPrzynajmniej ja zrezygnowałem jak skumałem, że tracisz prawa do trackuTy teraz siedzisz głupku w domuI czekasz na swój track wjebany w reklamę krótkich kondomówBity, współczuję nieco BobrowiProsiłeś go, a jak ktoś się prosi to mu robiTrzem producentom fajnie na track się wbićTy masz Bobra chyba, że Hi-Tek dał ci bitBeef'u ze mną wreszcie znasz skutkiW rymach jesteś dla mnie jak ten raperToo $hort, bo jesteś za krótkiChciałeś być kotem, dobra skończVNM ten koleś to jest kot jak StorchSzmato każda linijka to gwóźdź do twojej trumnyPochowam cię, później czuć się mogę dumnyPochowa cię durniu tu ta trumnaNie wyjdziesz z niej nie jesteś kurwa Uma ThurmanTrumna nie jest nasza leszczu zczajTrumna jest dla ciebie, a nie dla nas jak EscobarSpytaj raperów kto kozackie wersy dałA kto tylko pedalskie teksty miałDalej sztuczny fame dawaj koleżceJa od tej pory w rzucie monetą zawsze będę stawiał na reszkęJimmi cieciu zielony jak brokułyNa twojej koszulce Nike'a pisałoby Just don't do itSzansa na wosk, Jimms napisał zwrotkiNa JuNouDet, Metro i wył jak cipaZjebałeś szansę, te zwrotki to lipaZjebałeś szansę z woskiem #Jimson IkarTakich metafor chciałbyś zrobić duplikatLepiej pizdo poszukaj idź słownikaNiech ci Flinstone Ślizg poczytaJimson freestyle pisz na bitach mój diss i tak wygrał beef'aNie możesz żyć bez netu, net cię wciągaJak wyłączą go to jakbyś się po piekle krzątałWtedy z nudów szmatą będziesz meble sprzątałWłączą go powiesz o net jak pl portalWiem coś czego w necie nie ma na pewnoW twoim własnym mieście czeka cię wpierdolBo szczekać umiesz tylko na bicieDla ciebie rap to zabawa, dla mnie to jest cipko życieMyślałeś, że to koniec chciałeś się odłączyćMinuta, trzy sekundy z dupą też tak prędko kończysz?Wyśmiała cię, jesteś wieśniakWybrałeś toster, bo toster się z ciebie nie śmiałOsiemdziesiąty piąty gwóźdź wbijam tuAkurat wystają ci z trumny buty kurwaChciałeś ciąć mi ręce, ja ci obetnę nogiWyślę do twojej dupy chyba wiesz, co zrobiPisałeś diss na Bronksie, ty masz ten talentJesteś biały na Bronksie to byś mógł pisać testamentKosztuje mnie kurwa mać twój lamentMuszę w drukarce na sto linijek zmarnować atramentByłeś głośny, ale głodny skillsówPo tym diss'ie będziesz cichy jak typ z młodych wilkówSłyszałem, że po jointach niezłą fazę łapieszOpowiedz swoim fanom o tym jak nasrałeś w szafieOstatnie cztery gwoździe chowam trumnę Six Feet DeepZakopuję ją szybko, żebyś z oczu mi pizdo znikłNa granicie tylko ślad zostanieTu spoczywa Jimson, król podziemia, samozwaniec[Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]
100Gwoździ Do Mojej Trumny prod. by Szpalowsky 12 miejsc prod. by Szpalowsky 18 miejsc prod. by Szpalowsky 1 na 100 prod. by Szpalowsky 21 gram by Patokalipsa prod. by Jhn 24 by LJ Karwel
To nie jest przysłowie, tylko zwykły frazeologizm, dlatego nie wolno dodawać przymiotnika „przysłowiowy”! – Co Pan sądzi o powszechnie używanych zwrotach „Był to przysłowiowy gwóźdź programu”; Okazało się to przysłowiowym gwoździem do trumny”. Nie spotkałem się nigdy z przysłowiem „o gwoździu”… – pisze (was*****@ Istotnie, nie ma przysłowia o gwoździu do trumny, a więc już choćby z tego powodu nie należało się posłużyć przymiotnikiem przysłowiowy, bo znaczy on ‘zawarty w przysłowiu, wzięty z przysłowia, będący przysłowiem, znany powszechnie jako przysłowie’. Gwóźdź programu, gwóźdź do trumny nie są na pewno przysłowiami, lecz jedynie utartymi wyrażeniami (gwóźdź programu to ‘coś, co przyciąga uwagę widzów i jest największą atrakcją w czymś’, gwóźdź do trumny − to ‘wydarzenia, okoliczności, które ostatecznie pogarszają i tak złą sytuację kogoś’), a zatem opatrywanie ich słowem przysłowiowy jest tym bardziej nieuzasadnione. Koniecznie trzeba podkreślić, że szczególnie irytuje wykorzystywanie owego wyrazu we wszelkiego typu określeniach występujących w postaci metafor niemających związku z żadnymi przysłowiami czy frazeologizmami (np. przysłowiowa szklanka mleka, przysłowiowa garść informacji, przysłowiowy bubel). To jakaś straszna maniera piszących, którzy niesłusznie sądzą, że jeśli włączą do wypowiedzi przymiotnik przysłowiowy, osłabią w ten sposób ekspresywność, wyrazistość przenośni. Podpieranie się za każdym razem słowem przysłowiowy można porównać z nagminnym ujmowaniem w cudzysłów wszelkich słów użytych niedosłownie. Zwraca na tę kwestię uwagę prof. Jan Miodek: „Wystarczy, że w wypowiedzi pojawią się jakieś przenośnie czy formy potoczne, a już piszący zaopatruje je w cudzysłów (np. posuwali się „jak żółwie”; zdobył bramkę „główką”). Tak więc ostrożnie, drodzy Państwo, zarówno z ubarwianiem wypowiedzi przymiotnikiem przysłowiowy, jak i nadużywaniem w tekstach pisanych cudzysłowów. Darujmy sobie zatem wszelkie sformułowania w rodzaju: nabić kogoś w przysłowiową butelkę; postawić kropkę nad przysłowiowym „i”; siedzieć na przysłowiowej beczce prochu; zapiąć na przysłowiowy ostatni guzik; odejść z przysłowiowym kwitkiem; pójść na przysłowiową łatwiznę; wyciągnąć przysłowiową pomocną dłoń; zejść na przysłowiowe manowce. Naprawdę nie ma potrzeby i powodu, żeby znalazł się w nich przymiotnik przysłowiowy. Przecież sens przenośny zwrotu zejść na manowce rozumieją wszyscy. To inaczej ‘zacząć postępować źle i nieuczciwie; pobłądzić’. Powiedzenie wzięło się stąd, że manowiec(używany dziś zwykle w l. mn. jako manowce) to ‘boczna, błędna droga; bezdroże, wertepy’. MACIEJ MALINOWSKI
Professionalscharge about 75% or more when installing designer wallpapers. This is about $1,000 - $8,800 or more for a room of the same size, depending on the wallpaper they use. Large wallpaper murals cost between $200 - $800 but may cost as much as $1,000 - $2,000 and above depending on the design, subject matter, and size of the mural. Parę lat temu o beefach w Polsce można by napisać co najwyżej stronę A4. Dzisiaj to już kilka takich stron, bo co roku praktycznie ktoś się obraża w kawałkach. Mowa tu oczywiście o raperach znanych szerszemu gronu słuchaczy niż sąsiadów. Nawet w momencie gdy powstaje ten artykuł trwa pojedynek pomiędzy Tede i Peją, w który wmieszał się ostatnio Borixon. Wymienieni raperzy to raczej znane postacie mające już legalne wydawnictwa, ale i w podziemiu nie brakuje z głośniejszych był beef pomiędzy Jimsonem a VNM’em. Internet aż huczał. Od tamtego czasu można spotkać dwa obozy trzymające stronę swojego idola. Ja od zawsze wolałem słuchać Jimsa, ale i VNM gościł w moich głośnikach. Konflikt obu panów nie miał wpływu na odbiór ich muzyki jednak musiałem sam sobie odpowiedzieć kto jest lepszym raperem. Nie było to wszystkim trzeba sobie odpowiedzieć od czego się to wszystko zaczęło i o co poszło. Otóż VNM wyskoczył jak Mezo z liści kiedy Projekt Nasłuch opublikował w sieci numer „ . Były tam linijki skierowane w stronę rapera z Elbląga, ale uwaga, uwaga ŻADNA nie należała do Jimsona! Nie wierzysz? To sprawdź jego wersy:„Czemu on miałby mnie nie wydać?Przecież flow pływa jak DinalNawijka szczera, bo z osiedla bityNapieram więcej styli niż ten bękart LittleBaggy jeansy, bluzy, kurtki sponsoring MoroRano wzdłuż Wisły trucht, plus jogging z PonoMoj kumpel dobrze zna Wojtka podpisał mu bluzeNawijał to Tede o kontrakt, potem pożyczał mu stówe, gdzie ten numerKiedy Bober przyśle bity?Jestem raperem, co masz do moich wpisów na blogu?Ostatnie EP miało 110 wpisów na forumJestem prawdziwy, robimy rozkminy przy wódzieWiąże nas więcej niż Villas psów przy budzieDzwoniłem wczoraj choć późna pora, abonent niedostępnyHip Hop kocham jego cztery elementy jednym tchem wymieniamGram koncerty, nagrywam płytyRobie bity, kręcę się na głowie, taki robiePrzecież to dobry rap, swojski rap, polski rapnasz z osiedla rap Masz rap, więc wydaj pan nas!”I generalnie w tym momencie można skończyć , bo niewiadomo czemu VNM nagrał numer na Jimsona, w którym Orua tylko zahacza. No cóż widać bolał go król podziemia i musiał wjechać na pełnej piździe na rapera ze Słupska, ale w odpowiedzi dostał jeszcze mocniejszą bombę w postaci „Lady Venom”, gdzie otrzymał kontrargumenty z pierwszej ręki plus kilka mocnych punchy. Raperzy wymienili między sobą jeszcze po jednym numerze, ale tak naprawdę gorąco było gdy ukazał się numer VNMa pt.”100 Gwoździ do twojej trumny”, gdzie dostajemy na tacy najwyższej klasy punche przez bite 5 minut. Niewielu raperów w Polsce byłoby w stanie odpowiedzieć na tej klasy diss. Podane jest to zajebistym flow, a co druga linijka wbija się w głowę na stałe jak gwóźdź. Jednak Jimson potwierdził swoją klasę nagrywając TrueMan Show, w którym odbija każdy, dosłownie KAŻDY zarzut VNMa i zakończył temat z wielkim hukiem. Jeżeli ktoś nie rozumie dlaczego Jims nawija, że to on odpowiada, niech wróci do początku tekstu. Powyższy art miał tylko przybliżyć beef ludziom, którzy do tej pory o nim nie słyszeli, nawet jeśli słyszeli to może przeczytali coś nowego. Ja wiem kto wygrał ten pojedynek, a jeżeli ktoś ma inne zdanie szanuję to. Chcę jednak zauważyć, że to nie beef decyduje o tym kto jest lepszym raperem i nawet Jims o tym wspomina w jednym z kawałków. ŚCIĄGNIJ - w paczce wszystkie numery z W końcu ruszyłem z czymś na tym blogu. Pozdro! Golin - 100 Gwoździ Do Mojej Trumny | Mnóstwo osób zadaje mi jakieś idiotyczne pytania Czy się boję śmierci? Jasne, że nie Dlatego nawinę te 100 wersów, Jednym z najbardziej spektakularnych i wywołujących największe emocje słuchaczy był konflikt VNM-a z Jimsonem. Beef zaczął się w 2007 roku, od utworu ” nagranego przez Projekt Nasłuch – skład założony przez MC’s RDi oraz Orua, do którego w 2005 roku, po premierze pierwszego ich albumu, dołączył Jimson. W utworze Orua zaczepił Venoma, nawijając: ”Jestem wydawcą i często w chuj się dzieje/VNM wydzwania częściej niż dzwon w kościele/Nie odpuści mi pewnie, więc dobra/Zaoferuje kontrakt, niech sprząta!”. W odpowiedzi poniżony Elbląski MC nagrał przebojowy, dynamiczny numer pt. ”Pięćdziesiąt”, w którym krótko, aczkolwiek w wielkim stylu odpowiedział na zaczepki Orua, skupiając się jednak głównie na… Przeprowadzeniu werbalnego ataku na Jimsona, który przecież w utworze Projektu Nasłuch powstrzymał się od poniżania go! We wstępie piosenki nawyzywał Jimsona wraz z Oruem od pedałów, po czym nawinął: ”Jimson, kurwa na tracku z Tobą co to za pała?/Nie mogłeś sam się ośmieszyć, musiałeś do tego wziąć pedała?/Nie znam geja, ten gej to jest beznadzieja/Chuj z nim nie wypromuje go jak Mes Masseya”, po czym dodał: ”To jakbyś na solówe wziął ziomka na wsparcie/Ale odjebałem go bombą w mordę na starcie/Bombę wziął na japę/Ty on chyba sam kurwa szukał tej bomby jak saper”. W dalszej części utworu wyjaśnił swój brak sympatii dla Jimsona. Otóż dwa i pól roku wcześniej nie mający jeszcze znajomości w polskim rapowym podziemiu VNM wysłał swojemu aktualnemu oponentowi za pomocą poczty mailowej utwór, prosząc o udzielenie się na nim gościnnie. Jimson wprawdzie spropsował jego nagranie, ale odmówił wzięcia w nim udziału, twierdząc, że VNM jest jeszcze niezbyt dojrzały. Kilka dni później Jimson postąpił w sposób dwulicowy naśmiewając się z Venoma na swoim blogu, co nie uszło uwadze tamtemu: ”A kilka dni później ktoś mówił, że dissujesz mnie na blogu/Na mnie klniesz na blogu, widziałem to dzięki Bogu” – wspomniał Venom, który zapowiedział mu wtedy, że ich drogi jeszcze się skrzyżują. Można mniemać, że VNM czekał na okazję do odgryzienia się swojemu koledze po fachu za zignorowanie go, i uznał, że powinien on ponieść odpowiedzialność zbiorową za słowa, które wypowiedział pod jego adresem Orua w utworze nagranym z nim pod wspólnym szyldem Projektu Nasłuch. VNM po wydaniu kilku dobrych, docenionych płyt we współpracy z Boxim jako duet 834 poczuł się pewnie i był już gotów na tego rodzaju Beef. ”(…) Odwiedziłem dom Webera/Tam nagrywałeś, zaplułeś 3/4 Pop killera/W kabinie wiało nudą po twoim flow/To było twoje pole walki byłem tam odkryłem twój poligon” – skrytykował Jimsona za brak zdolności wokalnych, oraz zarzucił mu desperackie nadawanie swojej muzyce pozorów światłej poprzez zamieszczanie w tekstach utworów słów uznanych przez niego za wyszukanie: ”Tryptyk, sryptyk, neptyk co ty kurwa?/Jak wertujesz słownik musisz latać jak epileptyk” (VNM nawiązał w tym punchline do tekstu Jimsona pt. ”Nie Ma Boga”). Na koniec utworu wpleciono fragment wywiadu w którym Jimson przyznaje się do tego, że za kwotę 27 tysięcy złotych zgodziłby się na zamieszczenie swojego utworu w reklamie. Odpowiedź ze strony Jimsona pojawiła się w niecałą dobę od publikacji dissu VNM-a, pod postacią utworu ”Lady Venom” nagranego na bicie producenta Bob Aira, robiącego podkłady także Elbląskiemu MC. Jimson nawinął w wielkim stylu: ”Wylewam wódkę na beton za ciebie Venom/Na mięso obrysowane białą kredą/Wpuszczę psy wygłodniałe to zostawią żebro/Kalectwo, bo z niego powstaje Lady Venom”. W sposób błyskotliwy odniósł się do zarzutów Venoma o nadmierne obnażanie swojego życia prywatnego odbiorcom: ”Po czwarte Internet wie, jaką rucham pannę/No, bo teraz właśnie rucham nową – VNM!”. Wspomniał także próbę Venoma nawiązania z nim kontaktu przed laty: ”Pamiętam mail, kurtuazja to sztuka/Póki co zobacz jak się składa punchline, słuchaj”, po czym zarzucił przeciwnikowi zniewieściałość: ”Punchline’y nie masz ich, więc masz problem/Bo pierdolę Cię w twoje dni płodne”. W utworze znalazły się również wersy w które wmieszał osobę matki Elbląskiego MC, na wskutek czego stracił poparcie wielu słuchaczy trzymających jego stronę w konflikcie: ”Jestem rządny krwi jak cipka twojej matki/Podczas ciąży, zanim wyszedł taki wack jak Ty”. interesującym zabiegiem było zmontowanie refrenu utworu z czystych wokali Venoma – ułożenie jego słów w przezabawne zdania, w których dissuje się sam: ”Jestem psem Jimsona z chujem co zdjął mi klamerki zębów/Zrobię candy shop z chuja za 50 centów”. W zaledwie kilka godzin po pojawieniu się w internecie dissu Jimsona, Orua zamieścił swoją odpowiedź na pojazd zgotowany mu przez VNM-a – track zatytułowany ”VooDoo”. MC w przewrotny sposób odparł zarzuty o homoseksualne ciągoty czepiając się również Boxiego, tworzącego z Venomem skład 834: ”Twój skład jak rower działa, bo to system oparty na dwóch pedałach”. Wyśmiał również nagrany przez swego oponenta wraz z Sokołem utwór ”Nie Muszę”: ”Dostałeś wpierdol od Orła, więc nagrywasz z Sokołem”. Odpowiedź ze strony VNM-a ukazała się w ciągu 2 dni od wypuszczenia w eter skierowanych przeciwko niemu dissów, pod postacią utworu ”Jimson Król Kundli”. Wstęp do numeru stanowi nagranie rozmowy telefonicznej pomiędzy VNM a producentem BobAir’em, do którego zadzwonił on z pretensjami o wykonanie Jimsonowi podkładu, na jakim tamten zdissował Venoma. Raper zarzucił beatmakerowi również udostępnienie Jimsonowi wysłanych mu wersji acapella wokali na projekt 834, które to wokale zostały następnie użyte przez MC ze Słupska do zmontowania refrenu utworu ”Lady Venom”. Bob Air wypierał się działania na szkodę Venoma twierdząc, że paczka z jego wokalami była dostępna do pobrania w internecie, ale tamten nie dał wiary jego zapewnieniom i zerwał z nim współpracę określając go mianem pedała, cioty, szmaty i frajera. VNM w swoim utworze odniósł się do tego specyficznego triku zastosowanego przez swoich oponentów, twierdząc, że posunął się do niego z powodu braku punchy: ”Refrenem żeś zbłaźnił się tylko dziwko/Po co bym ciął twoje słowa jak moje własne Cię niszczą cipko”. Do dissu Orua odniósł się w zaledwie jednym wersie, nie chcąc promować jego słabo znanej osoby swoimi atakami, co zapowiedział już w swoim pierwszym muzycznym ataku ”Pięćdziesiąt”: ”Będziesz krwawił, ten diss Cię bezsprzecznie zabił/Koledze powiedz, że fajnie, że się przedstawił”. Do wersów Jimsona w których stwierdził, że pochwa jego matki podczas bycia w ciąży z Venomem była obdarzona autonomiczną świadomością i pragnęła poronienia, raper odniósł się rzeczowo, zapowiadając rozwiązanie konfliktu w mniej cywilizowany sposób: ”Każdy, kto jedzie o matce jest zerem/Jak Ciebie spotkam szmato to zrobię z Ciebie dawce nerek/I psie o rodzinie bzdur nie rymuj/Jak widzisz nie tylko ja bym Ci za to wjebał Ty skurwysynu”. Po raz kolejny obraził też Jimsona zarzucając mu brak umiejętności operowania głosem: ”Jimson cwelu hasa ten bit/Na tym bicie twoje flow byłoby żywe jak Pac albo Big”. Jimson odpowiedział na diss VNM-a kawałkiem ”Czas się Wieszać”, nagranym ponownie na podkładzie autorstwa Bob Air’a, jednak warstwa liryczna numeru pozbawiona była naprawdę mocnych wersów poniżających rapera z Elbląga. ”Lecz rap biznes cię wydupczy i wychowa/Ja zostanę królem kundli, a ty psem Jimsona” – zarapował Jimson nawiązując do tytułu poprzedniego dissu ze strony swego przeciwnika. W odpowiedzi Venom opublikował kultowy już dzisiaj dissowy numer ”100 Gwoździ do Twojej Trumny”, w którym obrzucił oponenta wieloma miażdżącymi panczami, zawyżając znacznie poprzeczkę. W mistrzowski sposób zarzucił Jimsonowi koloryzowanie rzeczywistości: ”Za to Ty masz ten kompleks tworzenia filmów/Kłamiesz jak chuj, by zwinąć/Propsy za dissy bez filmów twoje umrą, zginą/Twój kompleks mnie tu ominął/Kurwa ty masz filmowy kompleks jak Multikino”. Wyszydził prostotę techniczną z jaką Jimi składa wersy: ”Gdzie twoje podwójne, przyłóż się tu playa/Bo ja ładuję podwójnie jak kiedyś Heyah”. Nawiązał także zabawnie do wywiadu, w którym tamten wyraził gotowość do sprzedania swojej muzyki na potrzeby reklamy: ”Ty teraz siedzisz głupku w domu/I czekasz na swój track wjebany w reklamę krótkich kondomów”. Przy okazji spropsował Piha jako zwycięzcę beefu z Panem Duże Pe: ”To jest jak beef PiH’a przez Pe przejebany/Pewnie jak Pe w mailu powiesz mi, że nie czujesz się przegrany”. Wirtuozersko nawiązał do filmu ”Kill Bill vol. 2”: ”Pochowa cię durniu tu ta trumna/Nie wyjdziesz z niej nie jesteś kurwa Uma Thuman”. VNM wyśmiał również długość rapowej partii wokalnej Jimsona na uwłaczającym mu ostatnim dissowym tracku ”Czas się Wieszać” – ”Myślałeś, że to koniec chciałeś się odłączyć/Minuta, trzy sekundy z dupą też tak prędko kończysz?”. Cwanym posunięciem z jego strony było puszczenie w eter nie wiadomo na ile wiarygodnej plotki o tym, że kiedyś Jimson po wypaleniu skręta dokonał defekacji w szafie oraz podtrzymywanie wcześniej wysuniętych zarzutów o to, że… Utrzymuje on stosunki płciowe z tosterem. Lekki podkład utworu idealnie skomponował się z żartobliwym tekstem zarapowanym przez VNM-a zupełnie na luzie. Jimson wystosował dwie odpowiedzi na utwór Venoma. Pierwszą był luźny track ”VNM Chuj”, w którym jedynym mocnym wersem było stwierdzenie, że ”Każdy mój numer to będzie diss na Ciebie, bo Cię tam nie ma”, co stanowiło prztyczek w nos Venoma, którego zabolała przecież niegdysiejsza odmowa Jimsona od nagrania z nim utworu. Jimson otwarcie wyraził również pogardę dla miasta z którego wywodzi się jego oponent stwierdzając: ”Rucham Elbląg.”. Drugi track pt. ”True Man Show” stanowił niezwykle konkretną odpowiedź – MC ze słupska rzeczowo ustosunkował się w niej do wszystkich zarzutów stawianych mu przez oponenta, pokazując wszystkim zainteresowanym konfliktem, że wcześniej dissując go zaledwie bawił się słowami. Wspomniał mające kilka lat wcześniej miejsce próby Venoma nawiązania z nim kontaktu w celu nagrania wspólnego numeru, jednocześnie wytykając mu, że chociaż aktualnie drażni go określanie się przez Jimsona mianem króla podziemia, a tamtym czasie sam tytułował go w ten sposób: ”(…) Dostałem długi list/Dłuższy niż mój najdłuższy wpis/Pisał typ, kurwa po piąte melanż/Kurwa, potrójne i czy kropnę z nim ten raz/W załączniku był numer demo, pies jebał/Myślę Venom ci co wymyślili black metal/(…) Olałem go, pomyślałem cham, leszcz, prostak/W końcu olewka to najlepsza riposta/Pierwsze skojarzenia czarny trup, bez mózgu fan/(…)I pomyślałem jednak, że odświeżę maila/Jarał się trackiem, Jimem, kat, król podziemia/Teraz boli go samozwaniec, wtedy w chuj doceniał/Potem prędko odpisał, w kilka godzin jak Jimson/Wtedy chciał konflikt, bo nie zgadzał się z opinią”. Odbił wysnuty przez VNM-a w stosunku do niego zarzut o to, że rzekomo doprowadził do rozpadu związku swojego kolegi, a potem związał się z jego eks, zarzucając Venomowi także seksizm (VNM określa kobiety mianem ”dup”), oraz czepiając się jego beatmakera: ”Odbiłem dupę kumplowi? Masz problemy z pizdy/Każdy kto tak mówi traktuje kobiety jak dziwki/Za każdym silnym mężczyzną stoi silna kobieta/Nie wierzysz, spytaj swojego producenta”. Niezbyt chlubnym posunięciem było za to wysunięcie publicznie wniosku, jakoby VNM nie miał szans na zaistnienie w mediach wizualnych przez bliznę twarzy nabytą na wskutek operacji spowodowanych nowotworem, na którego chorował jako dziecko: ”VNM, wiem czemu cię tak widać mało/Przez twój pysk twój klip będzie śmigać w radio”. Zasugerował mu również, że chociaż zlekceważył diss Orua, podświadomy strach przed nim nie pozwoli mu zaznać spokoju, i poradził mu usunięcie z otoczenia mogących podsycać go przedmiotów: ”Bój się Orła, powiem ci kontrolnie tak/Schowaj godła i monety, żeby spokojnie spać”. Sprawnie zarzucił mu również plagiatowanie patentów na prowadzenie beefu. Jimson zarapował: ”Ale kradnie patenty na numery, na refren/Ten z wywiadem na przykład mocno śmierdzi Mesem/W trzecim dissie nawet wziął mi obrazki podkradł/To czerwona dłoń to z okładki Mroka/Patent z trumną był w dissie pierwszym Tetrisa/Z tytułami był w dissie drugim Tedzika”. Wszystkie one były słuszne – VNM zamieścił w utworze ”Pięćdziesiąt” fragment kompromitującego wywiadu Jimsona tak, jak wcześniej zrobił to Ten Typ Mes dissujac Meza w otworze ”Nagła Śmierć”, oraz podkradł patent na tytułowanie swoich dissowych piosenek ilością wersów jakie zawierają od Tedego, który utwór obrażający Płomień 81 zatytułował ”68” (VNM nazwał dwa ze swoich wymierzonych w Jimsona tracków ”Pięćdziesiąt” oraz ”100 Gwoździ do Trumny”). Słuszność tych zarzutów niewiele jednak odebrała mocy punchline’om VNM-a. Na tym właściwie beef dobiegł końca – MC’s zaczepiali się jeszcze tylko okazjonalnie, ale żaden z nich nie posunął się więcej do nagrania całego utworu uwłaczającego godności swego przeciwinika. Chociaż od czasu rozpoczęcia się i zakończenia beefu minęło kilka długich lat, do dzisiaj pomiędzy słuchaczami trwa zażarty spór co do tego, kto był w nim górą. Obaj MC’s w nagrywanych pod adresem oponenta dissowych utworach pokazali wysoki poziom, i przyciągnęli w swoim kierunku uwagę wielu odbiorców. Z całą pewnością dalsza kariera VNM-a potoczyła się znacznie lepiej niż Jimsona – ten pierwszy ma już na koncie 3 legalne długogrające albumy wydane w PROSTO, ten drugi zaledwie 4 płyty, w tym 2 bootlegi, aczkolwiek na tyle dobre, że zyskał sobie ich wydaniem status rapera otoczonego kultem. Być może taki stan rzeczy wynika z faktu, że Jimson nie miał ambicji na stanie się artystą pokroju Venoma. Sam zarapował w ”True Man show”: ”Dla mnie rap to sport, dla ciebie to życie/Ja zakończę to, ty zakończysz życie”. DownloadCenter. Select your product to download operating system, utility, applications, document and check compatibility. Go to QNAP Software Store or the Best-selling Softwares for more licenses that take your NAS to the next level. Wiosną 2007 roku przeciętny słuchacz mainstreamu nie miał co liczyć na jakiś skandal. Beef Tedego z Płomieniem 81, który kilka miesięcy wcześniej rozpalał wyobraźnię odbiorców i dzielił scenę, teraz znalazł się w fazie przejściowej. „Trzy korony” zamknęły pierwszą część pojedynku, który miał znaleźć kontynuację dopiero jesienią, i to już w innej konfiguracji – od tamtego czasu z TDF`em walczył samodzielnie przeciętnego słuchacza mainstreamu wiosna 2007 roku mogła się więc wydawać cokolwiek nudna. Co innego ci, którzy choć trochę śledzili rynek podziemny. Tam niemalże równocześnie wybuchły dwa konflikty, w które zamieszane były – bezpośrednio lub pośrednio – najważniejsze postaci undergroundu. Pierwszy beef to ten Te-Trisa, w którym raper z Siemiatycz postanowił rozprawić się z trzema warszawskimi MC: Dioksem, Ciechem i Rakiem. O nim napiszemy w przyszłym tygodniu. Dziś weźmiemy pod lupę inny gorący w tamtym czasie konflikt: Jimsona i VNM-a (na zdjęciu).O co poszło? Beef ten miał właściwie dwa początki. Pierwszy związany jest jeszcze z zamierzchłymi czasami, gdy VNM był mało znanym elbląskim MC, który za wszelką cenę próbuje się przebić do świadomości szerszej publiczności. Ktoś podpowiedział mu, by zwrócił się w tej sprawie do Jimsona. Słupsk już wtedy był liczącym się miastem na hip-hopowej mapie za sprawą takich nielegali jak „Gram na czarno” czy „Miejski klasyk”. A jednak, coś nie wyszło. Wymiana mailowa była dość przykra dla elbląskiego MC, któremu Jimson ponoć zarzucił niedojrzałość. Mało tego, niewiele później słupski raper opublikował wpis na swoim blogu, w którym wprost naśmiewał się z Venoma. Do wpisu jednak nie dotarłem, zaginął w czeluściach internetu. Potrafię sobie jednak wyobrazić, skąd wziął się śmiech. W latach 2005-2006 jeszcze nie brzmiał jak Papoose (taką inspirację wskazuje w naszym „Programie Muzycznym”; cóż, dla mnie to charakterystyczne wymawianie końcówek zawsze było niezbyt fajnym dukaniem). Bardziej jak Eis i Pezet, a więc jak większość podziemia wówczas. Może więc stąd ta niedojrzałość?Drugi początek. Mamy już 2007 rok, jakieś dwa lata od tamtych wydarzeń. VNM razem z Boksim i Denverem mają na koncie cztery nielegale wydane pod szyldem 834. W samym 2005 puścili dwa, rok później dorzucili kolejny. To musiało się odbić jakimś echem. Echo to po raz kolejny dotarło do Słupska. Efekt? „ utwór nagrany przez Jimsona i Orzeua pod szyldem Projektu Nasłuch. Historia o tym, że rapowanie i wydawanie to dwie różne bajki. W sfrustrowanego MC wciela się ten pierwszy. Jako zblazowany wydawca robi Orzeu. To do niego należą linijki, które bezpośrednio dotykają VNM-a: „Jestem wydawcą i często w chuj się dzieje / VNM wydzwania częściej niż dzwon w kościele / Nie odpuści mi pewnie, więc dobra / Zaoferuję kontrakt, niech sprząta”.Sposób, w jaki VNM zareagował na te linijki, tłumaczy, dlaczego w ogóle mówimy o dwóch początkach w tym utworze. Orłowi dostało się ledwie kilka wersów. Najwidoczniej elbląski raper uznał, że teraz, gdy ma już względnie wyrobioną pozycję w podziemiu, nadarzyła się okazja, by wyrównać rachunki z poważniejszym rywalem. Z tych pięćdziesięciu wersów, jakie tworzą „Pięćdziesiątkę”, większość skierowana jest więc w stronę wyżej historia, w której próbowałem zrekonstruować przyczyny konfliktu, jest właściwie historią opisaną przez VNM-a. Równie dobrze mogłoby być inaczej. Mógłbym przytoczyć wspomnienia Jimsona, który w kolejnych utworach podkreślał raczej pogardę i nonszalancję, z jaką od samego początku potraktował swojego rozmówcę. To nie pierwszy i nie ostatni raz, kiedy obaj uczestnicy będą się wykłócali o pewne wydarzenia. Inną osią sporu będzie impreza Mighty Vibes w Częstochowie, podczas której wystąpili Te-Tris i Dinal. Zabrakło na niej Jimsona, pojawił się VNM. Ten pierwszy miał tam rapować, ten drugi był tylko gościem. Czy aby na pewno? I kto lepiej wyszedł na (nie)obecności na tym słynnym podziemnym koncercie? Raperzy także i tym razem nie będą mogli ustalić faktów.„Pięćdziesiątka”, naszpikowana konkretnymi zarzutami, mogła się pod tym kątem podobać. Wreszcie słuchacz mógł odnieść wrażenie, że konflikt ma jakieś realne podłoże i nikt tu nie kalkuluje. Z drugiej strony, już od samego początku sprawiał wrażenie „dla wtajemniczonych”. W końcu jak ocenić argumenty, skoro tylko nieliczni mogli zweryfikować pewne rzeczy? Całe szczęście, z każdym kolejnym utworem beef zyskiwał na raperskiej maestrii i błyskotliwości. Przestawały się liczyć wyjęte z rzeczywistości asy w rękawie, ważne stało się to, co z tymi asami można zrobić w Jimsona, „Lady Venom”, pojawiła się w sieci niecałą dobę po „Pięćdziesięciu”. Słupski raper albo wziął sobie do serca zarzuty przeciwnika, który chwilę wcześniej wytykał mu nazbyt wyszukane słownictwo, albo po prostu wreszcie zobaczyliśmy go w innej, bitewnej konwencji – ale fakty są takie, że w swoim dissie nie przebiera w słowach. „Teraz ja ciebie przelecę”, oznajmia już na wstępie, ale później jest jeszcze pikantniej. Mowa o dotyku księdza, pierdoleniu w dni płodne, a najwięcej bodaj oburzenia wywołał dwuwers: „Jestem żądny krwi jak cipka twojej matki / Podczas ciąży, zanim wyszedł taki wack jak ty”. „Cios poniżej pasa”, „nie można mieszać w to czyjejś matki” – grzmieli niektórzy internauci, a później sam V. Tyle że nikt tu niczyjej matki nie obraża, a VNM-a, tyle że w nieco bardziej zawoalowany sposób. Odwołujący się do poronienia wers jedzie rzecz jasna po bandzie, ale nie przekracza granicy, przynajmniej tej mojej jako słuchacza (nikt tu nie życzy nikomu AIDS ani nie rzuca antysemickich tekstów). No ale może moje „psie powonienie” tego nie fragment jest bezczelny, jak zresztą jeszcze kilka innych pomysłów Jimsona. Cuty w refrenie były fantastycznym pomysłem, ale nie pierwszym tego typu (Nagły Atak Spawacza, gdy pojedynkował się z Liroyem, też z tego korzystał); na pewno jednak bardzo bolesnym, szczególnie że podobnie jak zwrotki, tak i wokale VNM-a siadły na bicie jego producenta, BobAira. Cel został tym samym osiągnięty, o czym przekonaliśmy się w kolejnym dissie elbląskiego MC, „Jimson król kundli”. Kawałek rozpoczyna się od rozmowy telefonicznej, w której sfrustrowany VNM miesza z błotem swojego niedawnego kolegę i zarzuca mu zdradę. Pewnie zapis ten miał skompromitować niby to wystraszonego producenta. Cóż, jak dla mnie V prędzej sam strzelił sobie w kolano, bo wyszedł tu z niego wulgarny, pyskaty i bezsilny chłopak, którego dopadła tym do „Jimsona króla kundli” trudno się przyczepić, ale też trudno jakoś specjalnie pochwalić. Ok, z wersów o pedałach, lizaniu kul i robieniu loda całe szczęście udało się wyciągnąć kilka sprytnych gier słów. Ale gdy nawija, że ma gdzieś to, z jakimi sławami Jimson nagrywa, aż chciałoby się, aby ten temat pociągnął. W końcu diss wcześniej słupski MC zarzucał mu, że obnosi się swoimi znajomościami (Wankzem, Webberem), a sam chwilę później chwalił się swoimi gościnnymi występami. Z tego wątku można by wyprowadzić jeszcze kilka ciosów. Choć na dobrą sprawę w tym żałosnym licytowaniu się koneksjami nikt nie był niewinny. Ale tak to już było wtedy z podziemiem. Jeden znał Dużego Pe i Eldo, drugi Brudne Serca i Dinali – i każdy chciał mieć z nimi zdjęcie, jak na plakacie przedwyborczym.„Czas się wieszać”, odpowiedź Jimsona, była… nudna. Tak, nudna, mimo że sam kawałek trwa raptem dwie minuty. Na najlepszy w dotychczasowych utworach bit trafił tekst niby zarapowany na luzie, ale pozbawiony polotu. Wersy ze wzrostem i ilością kilometrów, które V zrobił między jednym a drugim numerem, zostały sensownie odbite, ale nikt tu pata nie postawił. Sam konflikt jakby stracił na tempie, wymiana wersów straciła na charakterze – te linijki mogliby rzucać równie dobrze dwaj inni MC. Trochę na boku powstał „Voodoo” Orzeua, który zareagował na „Pięćdziesiąt”. „Sympatyczny”, napisał jeden z internautów. Inny dorzucił: „zaskakujący”. I rzeczywiście, numer trzyma poziom, ale co z niego zostało? Mnie w pamięci został tylko początek utworu, w którym Orzeu przedstawia się słuchaczom. Serio? Przedstawiać się? W beefie? To się nazywa pewność siebie!Ktoś słusznie zauważył, że ten beef powinien rozpocząć się od utworów, które go właściwie zakończyły: „100 gwoździ do twojej trumny” i „True Man Show”. Oba stosunkowo długie, oba naszpikowane tyloma dobrymi linijkami, że pewnie we wszystkich poprzednich nagraniach łącznie nie byłoby ich więcej. VNM najwyraźniej wyciągnął naukę z poprzednich zagrań swojego przeciwnika i tym razem powtórzył jego ruch, zapraszając do współpracy Me?How? – gościa, z którym Jimmi swojego czasu stworzył świetną EP-kę „Między słowami”, a przy okazji jednego z bardziej niedocenionych polskich producentów. Tu dostarczył chłodnego, potężnego syntetyka, na którym elbląski MC mógł się odpowiednio wyżyć. Wątki z kolegami i znajomościami znów wróciły, tyle że teraz nabrały ulicznego charakteru, no i sam autor stał się postacią centralną, a nie paziem, podlizującym się bardziej znanym V gryzł nie tylko zza pleców ziomków (chociaż linijka: „Co ty myślisz, ja też grałem w Słupsku, prawda / Co mnie obchodzi, że grałeś w Elblągu – ważne, że już nie zagrasz” brzmi naprawdę mocarnie, i to jeszcze na długo przed Peją!). W końcu dostaliśmy sto wersów, a więc wojna musiała toczyć się na kilku frontach. Powracają więc historie z Częstochową, z nagrywaniem do reklamy (w „Pięćdziesięciu” VNM przytoczył fragment wywiadu radiowego z Jimsonem), konkursem Voodoo… A na boku toczy się partyzantka: nie wiem, na ile wiarygodna opowieść o tym, jak słupski raper po marihuanie załatwił się w szafie. Ten szeroko zakrojony atak nie zawsze był przemyślany. Czy naprawdę w beefie chodzi o to, kto więcej wersów zarapuje? I czy obsesja podwójnych rymów musi dotykać nawet dissy? Zresztą, nawet jeśli na papierze technika VNM-a wydaje się ciekawsza, w praktyce ten rap traci na płynności, staje się dukaniem, o którym wyżej pisałem.„True Man Show” Jimsona był tradycyjniej zarapowany i rzucony na funkujący, brudny bit (a raczej bity). Gdyby nie to, że nagranie trafiło do sieci tak późno (kilkanaście dni w tym błyskawicznym konflikcie wydaje się wiecznością), można by jeszcze liczyć na dodatkowe rundy. Tymczasem Jimsonowi udało się odbić większość wersów VNM-a, po czym trafił na ciszę. A szkoda, bo w siedmiominutowym nagraniu kilkukrotnie łapie swojego rywala za słówka (jak np. wtedy, gdy zarzuca mu brak logiki w zamykaniu wieka i zostawianiu wystających nóg), zarzuca mu ignorowanie innych rywali (zupełnie przemilczane „Voodoo” Orua: „Bój się Orła, powiem ci kontrolnie tak/Schowaj godła i monety, żeby spokojnie spać”) i dołącza nowe wątki, w których racja wydaje się być po jego stronie: „Ale kradnie patenty na numery, na refren/Ten z wywiadem na przykład mocno śmierdzi Mesem/W trzecim dissie nawet wziął mi obrazki podkradł/To czerwona dłoń to z okładki Mroka/Patent z trumną był w dissie pierwszym Tetrisa/Z tytułami był w dissie drugim Tedzika”.Jak jednak w przypadku wersów o matce (w „True Man Show” znów powraca!) raczej nie miałem wątpliwości co do sensowności ich użycia, tak w momencie, gdy Jimson łapie za pysk VNM-a i mówi mu, że przez bliznę „twój klip będzie śmigać w radio” – wtedy czuję podskórnie, że granica dobrego smaku została przekroczona. Tak to już jest, droga od „najgorszych pytań” do „najgorszych wersów” jest dłuższa niż niejeden mógłby pomyśleć, „True Man Show” nikt już beefu oficjalnie nie ciągnął. VNM`owi zdarzyło się zaczepić Jimsona w „Śmiertelnej kombinacji” nagranej z Weną i Smarkiem, za co słupski raper zrewanżował się w „Twarzach” ze swojej wybitnej EP-ki „Gorączka w parku igieł”. Tyle że było to już szturchanie, nie otwarta walka. Ta zakończyła się dwoma fantastycznymi dissami. Jeśliby na ich podstawie wyłaniać zwycięzcę, pewnie wyszłoby na remis. Ale z racji na to, że konflikt ten ciągnął się przez kilka – nie zawsze udanych – numerów, koniec końców bardziej przekonujący w roli bitewnego MC okazał się VNM. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „górna część trumny” lub potrafisz określić ich inny kontekst znaczeniowy, możesz dodać je za pomocą formularza znajdującego się w zakładce Dodaj nowy. Pamiętaj, aby opisy były krótkie i trafne.Nie jest tajemnicą, że kicz religijny będzie zawsze popularnym kierunkiem w Polsce. Tylko dlaczego musimy psuć nim malarstwo? Hasło przewodnie 12. edycji Konkursu Gepperta należy chyba potraktować ironicznie. Jeśli bowiem zastosować je jako pytanie dla malarzy – A co Ty robisz dla malarstwa? – to odpowiedź jest prosta: maluję. Jeśli zadać je krytykowi, to też obejdzie się bez zaskoczeń: komentuję, piszę, oceniam. To samo pytanie zadane kuratorom, szczególnie w kontekście wystawy konkursowej, może być już trochę bardziej problematyczne. Jednak najbardziej zaskakującą odpowiedź na tytułowe pytanie przygotowało konkursowe jury (w składzie: Magdalena Ziółkowska, Paulina Ołowska, Hanna Wróblewska, Jarosław Suchan, Piotr Kielan i Marek Puchała), a jej publiczne oświadczenie wprawiło w konsternację niejednego miłośnika malarstwa. Z tego względu warto zapewne zastanowić się jeszcze raz, co my w zasadzie wszyscy dla tego malarstwa wyprawiamy i jakie są nasze motywacje – tym bardziej że jest to w końcu gatunek biedny, staromodny i na wyginięciu. Czy nie jest tak, że zamiast mu choć trochę pomóc, wbijamy tylko kolejne gwoździe do jego trumny? Zacznijmy od samych wyżyn i kwestii sponsora nagrody głównej. Jak mogliśmy się przekonać, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Piotr Gliński, młodego malarstwa nie ceni i nie chce dla niego robić zbyt wiele, tak więc jego nagroda była w tym roku o połowę niższa niż w poprzedniej edycji (wtedy było to 30 000 zł, obecnie 15 000). Dlaczego Gliński nie ceni malarstwa, trudno mi powiedzieć tym bardziej, że tak zacną technikę raczej powinien premiować, a na stronie ministerstwa możemy podziwiać jego portret na tle sztalugi właśnie. Najwidoczniej jest to jednak tylko sztafaż. Sytuację trochę ratował fakt, że w tej edycji nagród było więcej, bo aż dziewięć. Trochę dziwnie wypadła kwestia ostatniej nagrody w wysokości 1000 zł, której sponsor postanowił być anonimowy. Nagroda Anonimowego Fundatora powędrowała do pani Agaty Szymanek, której nie wiadomo czy gratulować, czy współczuć. Warto zastanowić się jeszcze raz, co my w zasadzie wszyscy dla tego malarstwa wyprawiamy i jakie są nasze motywacje – tym bardziej że jest to w końcu gatunek biedny, staromodny i na wyginięciu. czy nie jest tak, że zamiast mu choć trochę pomóc, wbijamy tylko kolejne gwoździe do jego trumny? Niższa nagroda główna oznacza mniejsze emocje wokół konkursu, który siłą rzeczy pomaga malarstwu mniej i nie jest w stanie tej ułomności nadrobić ani jakością gali, ani wystawy. Gala wiadomo – skromniutka, uboga w celebrytów i bez czerwonego dywanu, ale to jest akurat polski standard i nie należy się temu dziwić. W tym sensie standardowa okazuje się także sama wystawa prac finalistów konkursu, przygotowana przez Martę Borgosz i Alicję Klimczak-Dobrzaniecką. Jak się wydaje, została ona przygotowana w formule „im więcej, tym lepiej”, będącej żelazną zasadą średniego kuratorstwa. Myśl, że wystawę można by zaaranżować ciekawiej i bardziej efektownie niż zwykle, bo jest to w końcu szczególnego typu wystawa, obu kuratorkom nie przyszła do głowy. Plus tej sytuacji jest taki, że czasami faktycznie można było obejrzeć dużo, a nawet aż za dużo prac poszczególnych artystów, więc efekt wizualnego niedosytu nie wchodził w grę. Trzeba też przyznać, że tym razem Geppert obył się bez nadmiaru malarskiej masakry, wystawa konkursowa oferowała więc mnogość prac różnej jakości, ale ciągle wartych bliższego przyjrzenia się i uwagi. Zanim jednak zaczniemy się temu malarstwu przyglądać, warto zastanowić się nad jednym, fundamentalnym pytaniem: czego od malarstwa w zasadzie chcemy? Zaproszony do napisania eseju do katalogu wystawy Stach Szabłowski zapytał wręcz: „Co malarstwo może zrobić dla mnie?”, sygnalizując tym samym, że w pytaniu o malarstwo najbardziej ciekawi go jego rola społeczna i sposób, w jaki młodzi artyści sytuują swoją twórczość w aktualnym kontekście społeczno-politycznym. Nic więc dziwnego, że najwięcej uwagi krytyk ten poświęca twórczości Celiny Kanunnikavy i Olgi Dziubak, która została doceniona także przez jury. Kanunnikava, zdobywczyni Nagrody Prezydenta Miasta Wrocławia, na swoich obrazach przedstawia wizerunki odnoszące się do białoruskiego reżimu. Na tych ponurych pracach, utrzymanych w czarno-białej kolorystyce, znajdują się budynki władzy (Dom Teczek albo Dom Związków Zawodowych, oba z 2015 roku) lub jej dyscyplinujące instrumenty (Pała, 2015). Co może w tych obrazach zastanawiać, to pointylistyczna technika stosowana przez artystkę, która być może odwołuje się do wizerunków fotograficznych lub dokumentacyjnych, np. odcisków palców czy też policyjnych obrysów ofiar na ulicy. Z kolei płótna Olgi Dziubak (Nagroda Zachodniej Izby Gospodarczej) na pierwszy rzut oka mogą wydawać się pracami abstrakcyjnymi, ale ich kolor odsyła zarówno do wizerunków reprezentacyjnych władzy, jak i wizualności towarzyszącej rewolcie młodzieżowej lat 60. Na pytanie: „Co malarstwo może zrobić dla mnie?” znamiennie odpowiada Anna Sudoł, absolwentka warszawskiej ASP i zdobywczyni Nagrody Dyrektora BWA Wrocław. Dość znana jest jej praca z zeszłego roku, Jak sztuka krytyczna zniszczyła mi życie, będąca połączeniem opowieści i wystawy w stworzonej przez artystkę (raczej tylko na tę okoliczność) Anna Sudoł Gallery. Miąższem tamtej wystawy był jednak tekst, literacko nawet obiecujący, choć trochę przydługi. Malarstwo w przypadku działań Sudoł pełni funkcję dopełnienia i samo w sobie nie jest w zasadzie interesujące. Podobnie ma się sprawa z jej pracą pokazaną na Geppercie, o znamiennym tytule Obraz bez znaczenia (5), na którą składa się film i trzy obrazy, pierwotnie służące jako rekwizyty. W filmie możemy przysłuchać się rozmowie młodej, ale już zgorzkniałej malarki ze specjalistką od coachingu. Jak się jednak okazuje, ta ostatnia jest uzależniona od alkoholu i wypija łapczywie wino, także z kieliszka swojej rozmówczyni. Pomimo rad koleżanki-alkoholiczki młoda malarka pozostaje niepocieszona i wygląda na to, że malarstwo nie może już dla niej zrobić nic. Nie da jej ani pieniędzy (choć w rzeczywistości jednak 5 tysięcy do kieszeni jej wpadło), ani sławy, a o ewentualnym społecznym znaczeniu malarstwa nie warto nawet wspominać. Jeśli malarstwo może coś dla mnie zrobić, to przede wszystkim być fajnym malarstwem, namalowanym z nerwem, jakąś fantazją i pomysłem. Takie też na Geppercie się zdarzyło. Ale czy z malarstwem jest faktycznie aż tak źle? To zależy od wymagań względem tego gatunku. Jeśli szukamy w nim wizerunków politycznych, być może spodobają nam się wizualizacje policyjnej pały i Domu Teczek, jeśli czujemy się częścią ciemnej materii świata sztuki, być może podpiszemy się pod deklaracją Sudoł. Na wystawie konkursowej znalazły się też prace takich artystów, którzy chcą po prostu malować, popychani egzystencjalnym przymusem, jak w przypadku Edmunda Okstoma (Nagroda Rektora Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu), samouka, dla którego malowanie jest terapią i sposobem komunikacji ze światem. Dowartościowanie twórczości artysty nieprofesjonalnego jest ciekawym gestem, a oniryczne, niepokojące prace Okstoma nie wypadają właściwie najgorzej, choć wyeksponowanie ich w ciasnym korytarzu, tuż obok zejścia do piwnicy, nie było dobrą decyzją. Z kolei z mojej perspektywy, jeśli malarstwo może coś dla mnie zrobić, to przede wszystkim być fajnym malarstwem, namalowanym z nerwem, jakąś fantazją i pomysłem. Takie też na Geppercie się zdarzyło, choć nie mam tu na myśli „postinternetowej” twórczości Mariusza Wildemana czy Remigiusza Sudy (tak ich określił Szabłowski, chociaż obu panom do sztuki postinternetowej daleko), ale prace dwójki młodych malarzy z krakowskiej galerii Potencja. Wydaje się, że Karolinę Jabłońską (Nagroda Dolnośląskiego Klubu Kapitału) oraz Tomka Kręcickiego (brak nagrody) łączy nie tylko wspólna galeria prowadzona jeszcze z Cyrylem Polaczkiem, ale także pewnie podejście do malarstwa, niefrasobliwe, operujące humorem, czasem lekko abstrakcyjnym, a czasem brutalistycznym. Obrazy Jabłońskiej mogą kojarzyć się z pracami Aleksandry Waliszewskiej, różni je jednak temperament: Jabłońska jest mniej „emo”, jej styl jest dużo bardziej malarski i czytelne są w nim inspiracje sztuką naiwną. Ciekawym dopełnieniem prac malarskich są jeszcze instalacje artystki, w których przebrzmiewają echa prac Marii Pinińskiej-Bereś. Twórczość Jabłońskiej jest bardzo dziewczyńska, z tego też względu została ona zestawiona z obrazami i instalacjami Małgorzaty Kalinowskiej, bardzo przypominającymi prace Magdy Moskwy, tyle że z dodatkiem krawiecko-konfekcyjnym. Biorąc pod uwagę nagromadzenie różu, dziewczyńskości, gorsetów i koronek nie wiem czy akurat był to dobry pomysł, żeby pokazywać te dwie artystki obok siebie. Jury na tytułowe pytanie A co Ty robisz dla malarstwa? odpowiedziało w sposób zastanawiający: ignorujemy prace dobre i dla odmiany wybieramy malarski kicz. Drugi artysta z Potencji, Kręcicki, został pokazany w innej sali, a jego wielkoformatowy obraz Papierosy, zestawiony dodatkowo z blejtramem w kształcie ołówka, wygrywał w zasadzie z wszystkimi pracami pokazanymi obok. O jego stosunku do malarstwa zdaje się mówić sporo obraz Pralka (2016), który kojarzyć się może z pracami Pieta Mondriana, ale w istocie jest przedstawieniem – no właśnie – zwykłej pralki. Z kolei problem samego malowania odzwierciedla się w powtarzającym się motywie dłoni – a to funkcjonujących jako instalacja w szarym pokoju, a to jako grube paluchy, które monstrualnymi koniuszkami trzymają bardzo mały ołówek i coś nim starają się narysować na równie niewielkim skrawku papieru. Właściwie wszystkie prace Kręcickiego pokazane na wystawie jakoś odnosiły się do siebie, ale nie było to czytelne ze względu na ich kiepską ekspozycję. Na bogato wyeksponowane były za to prace Radosława Szlęzaka, którego także zdaje się interesować tradycja malarska i twórcza autorefleksja, ale efekty tych zainteresowań przypominają ilustracje do książek naukowych lub anatomicznych. Szlęzak wydaje się też ogarnięty pasją chorobliwego kolekcjonerstwa, w czym przypomina trochę Martę Antoniak i być może nie jest szczególnie oryginalny, ale i tak przyciąga wzrok dzięki wspomnianej kolekcjonerskiej fantazji, zaprawionej dodatkowo porcją humoru. Kle Mens, Kummernis, olej na desce, 180 x 146 cm, 2016 W kontekście zadanych wcześniej pytań o rolę malarstwa, oczekiwania wobec tego medium i naszych powinności, zostaje jeszcze kwestia Grand Prix i decyzji jury, które na tytułowe A co Ty robisz dla malarstwa? odpowiedziało w sposób zastanawiający: ignorujemy prace dobre i dla odmiany wybieramy malarski kicz. Prace Klementyny Stępniewskiej, występującej pod pseudonimem Kle Mens, niestety trudno nazwać inaczej, a jej szybka kariera (wystawa w BWA Tarnów, duża publikacja w „Gazecie Wyborczej” o skomplikowanych losach artystki, wreszcie główna nagroda w Geppercie) nasuwa mi skojarzenia z historią innej artystki uprawiającej kicz religijny, czyli ADU. Oczywiście wymowa prac obu artystek jest inna – ADU jest prokościelna, Kle Mens na odwrót, ikonografię religijną wykorzystuje do celów trangresyjnych i robi to właściwie podręcznikowo, by nie powiedzieć szkolnie niczym z bloga Izy Kowalczyk. Na swoich obrazach przedstawia siebie w roli świętych męczenniczek: Wilgefortis, Katarzyny ze Sieny czy świętej Agaty z obciętą piersią. Wszystkie te wizerunki wyglądają trupio, maniera Kle Mens oscyluje pomiędzy ekspresjonizmem wotywnym i hiperrealizmem, a efekt tej mieszanki jest aż nazbyt czytelny. Obrazom towarzyszy ponadto film, w którym występuje artystka razem ze swoim chłopakiem, ucharakteryzowani na Marię i Jezusa, tyle że w wersji pop. Kluczem do odczytania tych prac jest bujna biografia Kle Mens, która w młodości była związana z rozmaitymi sektami religijnymi i swoją traumę odpracowuje właśnie w ten sposób, dość przytłaczający i karykaturalny zarazem. A z jakich powodów skusiło jury, złożone z zawodowców, dyrektorów i dyrektorki najważniejszych instytucji artystycznych w tym kraju i artystki o międzynarodowej sławie? Odpowiedzi nasuwa się kilka: być może jury wybierało prace nie w kluczu jakościowym, tylko biograficznym, i w takim wypadku Kle Mens faktycznie przoduje; być może jest to efekt poszukiwań sztuki wyglądającej na radykalną, która odznaczałaby się na tle bardziej stonowanej twórczości rówieśników. Możliwy jest też wariant „kompromitujący”, zasadzający się na banalnej konstatacji, że chodzi o magię kiczu, któremu ulegamy często i z dużą przyjemnością, bez względu na to, czy jesteśmy panią Ziutą z Pcimia Dolnego zbierającą figurynki łosi czy dyrektorem Muzeum Sztuki w Łodzi. Czasem te skłonności objawiają się tak, że strzelamy sobie selfie na wystawie Bogactwo, innym razem poprzez propsy dla papieżyc czy też męczenniczek sztuki. W końcu, można całą tę sytuację potraktować jako osobliwy performans jury, przygotowany w odpowiedzi na rządy gwardii dobrej zmiany: skoro ministrem kultury jest Gliński, to nagrodę przez niego ufundowaną wygrywa polska wersja Conchity Wurst. Ta wersja wydarzeń wydaje się najzabawniejsza.
.
